نامه ها و فرمانهای پیامبر در رابطه با خمس
مکتوب اول:
نامه ای است که حضرت برای سعد هذیم از قضاعه و جذام، به صورت مشترک نوشته، و در آن احکام صدقه را آموزش داده و به ایشان فرمان داده بود که صدقه و خمس را به فرستادگانش (أبی و عنبسه) یا کسی که آنها می فرستند، پرداخت کنند.
ما کتب لسعد هذیم من قضاعه وإلى جذام، کتاب واحد یعلمهم فرائض الصدقه وأمرهم أن یدفعوا الصدقه والخمس إلى رسولیه أبی وعنبسه أو من أرسلاه:
این فرمان واحدی است برای سعد هذیم از عشیره قضاعه و برای عشیره جذام، که در آن فرائض صدقه را تعلیم می دهد، و امر به دادن صدقه و خمس به نمایندگان پیامبر یعنی أبی و عنبسه ویا نمایندگان آنها می کند.
در این مکتوب کلمه مغانم با غنائم نیامده تا تصور شود تنها مربوط به غنائم جنگی است، بلکه در آن تنها امر به پرداخت زکات و خمس شده است. این توضیح برای برداشت کامل از بعضی مکتوبات آتی هم باید مورد توجه باشد.
در بعض مکاتیب هم آمده است که افراد دارا و ثروتمند از اضافه مالشان به فقراء بدهند، که این هم جز بر خمس نمی تواند حمل شود، چرا که پرداخت واجب مالی در اسلام یا خمس است و یا زکات، و غیراین دو چیز واجب دیگری نداریم، تا حمل
برآن شود. از طرفی موارد زکات محدود و مشخص است، پس این مورد لزوما خمس خواهد بود.
خمس در عصر پیامبر و پاسخ برخی شبهات، آیت الله دوزدوزانی، نشر شرق خیال، ص ۵۵