نویسنده: آیت الله رضا استادیمنبع:فقه اهل بیت تابستان ۱۳۸۵شماره ۴۶http://ensani.ir/حوزه های تخصصی:علوم اسلامی / فقه و اصول / فقه / فقه اقتصادی / خمس
چکیده:
در نصوص روایى و فتوایى آمده است که پرداخت خمس پس از کم کردن «مؤونه» ازدرآمد مکلف، واجب است. مؤونه در روایات باب خمس دو مصداق دارد، نخست مؤونه شخص و عیال او، و دوم مؤونه صیغه(شغل و کار). با مراجعه با موارد دیگراستعمال کلمه ضیعه، در روایات و توضیحات اهل لغت و فقیهان پیرامون آن، درمى یابیم که مؤونه، شامل تمامى هزینه هاى عرفى مورد نیاز انسان در زندگى شخصى، خانوادگى و شغلى اوست و شامل هزینه هاى افزون بر شان مکلف نمى شود و بنابرقول صحیح، شامل سرمایه و ابزار کسب که مورد نیاز است نیز مى گردد، هر چندپیرامون شمول مؤونه نسبت به موارد اخیر، سه قول دیگر نیز میان فقها وجود دارد.
برای دریافت این مقاله به صورت PDF روی لینک زیر کلیک نمایید: