«خمس در زمان پیامبر (ص)»
استفاده از مواهب الهی به شرط پرداخت خمس:
یکی از نامههایی که پیامبر (ص) به اقوام و قبایل نوشتهاند، نامهای است که به قبیله «جهينه» فرستادهاند. مضمون نامه این چنین است:
بهنام خداوند بخشایشگر مهربان؛
این اماننامه از سوی خداوند عزیز و از زبان پیامبر راستینش است. نامهای برای «جهينه پسر زید»:
درون زمین و چراگاههای آن و پستی و بلندیهایش برای شماست که در آن علفزار بچرانید و از آبهای آن سیراب کنید، مبنی بر اینکه (به شرط آن که) خمس بدهید و نمازهای پنجگانه را به جای آورید. (1)
همانگونه که از نامه پیداست این اماننامه ربطی به جنگ و غنائم جنگی ندارد بلکه پیامبر (ص) در این نامه، استفاده از مواهب طبیعی و خدادادی را منوط به پرداخت خمس و ادای نماز فرمودند. با پرداخت خمس، اموال آنان و با نماز، جانشان پاک و پاکیزه میگردد.
- مکاتيب الرسول، ج 3، ص 226؛ تاریخ مدینه و دمشق، ج 46، ص 346.
«به نقل از کتاب تاریخ خمس، سید مهدی قانع»